Publicatie Specifieke straling van mobiele telefoons verstoort de cytokinese en veroorzaakt celdood, maar veroorzaakt geen acute chromosomale schade in orale cellen: resultaten van een gecontroleerde interventiestudie bij mensen

De studie vond plaats in Wenen, Oostenrijk. De onderzoekers rekruteerden vrijwilligers via advertenties verspreid in de openbare ruimte. Vervolgens deelden ze de individuen willekeurig in twee groepen in: één met een “lage” blootstelling aan RF-EMV (20 personen) en één met een “hoge” blootstelling aan RF-EMV (21 personen). Het ‘hoge” blootstellingsniveau lag echter niet boven de blootstellingslimieten die worden aanbevolen door de International Commission for Non-Ionizing Radiation Protection (ICNIRP). De blootstelling die voor deze studie werd gebruikt, is een lokale blootstelling. De deelnemers werden blootgesteld ter hoogte van een wang (rechts of links) met behulp van een helm. Het experiment omvatte een gewenningsfase van 20 minuten vóór de blootstellingsfase van 2 uur. In totaal werden de personen gedurende 5 dagen blootgesteld. Vlak voor de blootstelling en drie weken daarna werden cellen verzameld uit de binnenkant van de wang van de deelnemers. Om de resultaten niet te vervalsen, werd de deelnemers gevraagd drie weken voor de blootstelling en drie weken na de blootstelling een handsfreekit te gebruiken. Daarnaast werd informatie verzameld over het gebruik van mobiele telefoons en mogelijke verstorende factoren, d.w.z. die de resultaten zouden kunnen beïnvloeden (bezoek aan de tandarts of bloedend tandvlees). Om dit te doen, vulden de deelnemers een dagboek in, drie weken voor de datum van de blootstelling en drie weken daarna. De duur van de gesprekken werd opgetekend alsook de gebruiksduur van de handsfreekit.

In totaal werden 41 personen in de studie opgenomen: 20 vrouwen en 21 mannen, gemiddeld 29 jaar. De resultaten toonden geen schadelijke gevolgen van de blootstelling op het niveau van de chromosomen (bijv. de aanwezigheid van microkernen). De onderzoekers zagen daarentegen een significante toename van het aantal cellen met twee kernen (in plaats van slechts één) en van het aantal cellen die tekenen van celafbraak of celdood vertoonden in celmonsters die werden genomen bij personen die waren blootgesteld aan "hoge" RF-EMV, ten opzichte van die welke waren blootgesteld aan een "laag" niveau. Dit geeft aan dat er zich een probleem voordoet bij de celdeling.

De onderzoekers concluderen dat blootstelling aan RF-EMV geen schade veroorzaakt aan de chromosomen van de orale cellen. Aan de andere kant wijzen hun resultaten op een schadelijk gevolg wat betreft de celcyclus en een toxiciteit voor de cellen.

Wij stellen vast dat de experimenten dubbelblind zijn uitgevoerd. Dit maakt deel uit van de kwaliteitscriteria omdat het betekent dat noch de onderzoekers noch de deelnemers de blootstellingsstatus aan RF-EMV (rechts of links, hoog of laag) kennen, om te voorkomen dat de resultaten, zelfs onbedoeld, worden beïnvloed. Deze studie heeft echter verscheidene beperkingen waarvan het belangrijk is ze te vermelden. De onderzoekers hebben rekening gehouden met een klein aantal storingsfactoren, bijvoorbeeld dat sommige deelnemers roker waren. Dit heeft dus een aanzienlijke invloed kunnen hebben op de resultaten, aangezien roken een erkende oorzaak van mondkanker is en bijgevolg invloed heeft op de orale cellen. Bovendien bestonden de groepen slechts uit een klein aantal personen (20 en 21).

Voorzichtigheid is daarom geboden bij het interpreteren van de resultaten van enkel deze studie.