Publicatie Effecten van radiofrequente straling op 3,5 GHz op de niveaus van energie regulerende hormonen in bloed en vetweefsel

Ontdek alle publicaties

Publicatie - Gezondheid

Bektas H, Dasdag S, Altindag F, Akdag MZ, Yegin K, Algul S.

In deze studie onderzochten de onderzoekers de effecten van blootstelling aan elektromagnetische velden (RF-EMV) op hormonen die het energiemetabolisme en diabetes bij ratten reguleren.

De onderzoekers vormden verschillende groepen van zeven ratten:

  • een schijngroep van niet-zieke ratten: d.w.z. niet-blootgestelde dieren die onder dezelfde omstandigheden worden geplaatst als de blootgestelde dieren, met uitzondering van de blootstelling (de dieren worden bijvoorbeeld in dezelfde kooien gezet, onder dezelfde omstandigheden, maar met het blootstellingssysteem uitgeschakeld). Dit zorgt ervoor dat een eventueel verschil tussen de blootgestelde en de niet-blootgestelde groepen toe te schrijven is aan de blootstelling en niet aan een andere parameter binnen de testomgeving die tussen de twee groepen zou verschillen.
  • een groep van niet-zieke ratten, blootgesteld aan RF-EMV
  • een groep zieke ratten (diabetes)
  • een groep ratten die ziek zijn (diabetes) en blootgesteld aan RF-EMV

De dieren werden gedurende 30 dagen blootgesteld aan RF-EMV, telkens 2 uur per dag. Tijdens de blootstelling werden de dieren in een structuur van plexiglas geplaatst. Ook de niet-blootgestelde dieren werden gedurende 30 dagen, 2 uur per dag in dezelfde structuur geplaatst. De onderzoekers analyseerden het bloed en het vetweefsel van de dieren. Ze hebben bepaalde hormonen gemeten die betrokken zijn bij het reguleren van het metabolisme en van diabetes. Ook werd de hoeveelheid reactieve zuurstofcomponenten (ROS) en antioxidanten gemeten. Een onevenwicht tussen de productie van ROS en de antioxidante verdedigingsmechanismen van het lichaam kan leiden tot oxidatieve stress. Oxidatieve stress kan dan weer schade veroorzaken aan de gezonde cellen en weefsels in het lichaam.

De onderzoekers hebben een significante toename van de bloedsuikerspiegel bij de dieren waargenomen na de blootstelling aan RF-EMV. De niveaus van twee hormonen die gelinkt zijn aan een hoge suikerspiegel en aan oxidatieve stress, alsook de bloedglucose waren significant gestegen bij de niet-zieke dieren en bij de suikerzieke dieren die waren blootgesteld aan RF-EMV. Bovendien was een hormoon dat de suikerspiegel en de oxidatieve stress kan verlagen, significant afgenomen.

De onderzoekers concluderen dat blootstelling aan RF-EMV leidt tot een slechtwerkende alvleesklier (het orgaan dat verantwoordelijk is voor de afscheiding van bepaalde hormonen die de bloedsuikerspiegel (suiker) reguleren en betrokken is bij diabetes) en oxidatieve stress veroorzaakt.

Deze studie omvat kwaliteitscriteria zoals het blind uitvoeren van de experimenten. Deze voorwaarde is belangrijk omdat het betekent dat de onderzoekers niet weten welke dieren al dan niet zijn blootgesteld aan RF-EMV, om te voorkomen dat de resultaten, zelfs onopzettelijk, worden beïnvloed. Hoewel de temperatuur niet bij de dieren werd gemeten, hebben de onderzoekers de omgevingstemperatuur gemeten om een mogelijke temperatuurstijging als gevolg van blootstelling aan RF-EMV uit te sluiten. Zoals eerder vermeld, werd door de onderzoekers een schijngroep geïntroduceerd. Zij beoordeelden ook de dosis waaraan de ratten werden blootgesteld over het hele lichaam alsook wat betreft de bloedvaten, het bloed en het vetweefsel door berekening van de specifieke absorptiesnelheid van de straling (in het Engels SAR of “Specific Absorption Rate”, de maateenheid van de hoeveelheid radiofrequente energie die het lichaam absorbeert tijdens blootstelling aan RF-EMV). De studie heeft echter een belangrijke beperking omdat de onderzoekers een EMV-signaal hebben gebruikt dat niet representatief is voor de reële blootstellingsomstandigheden. Daarom moet deze studie met een passend signaal worden gereproduceerd en onder reële omstandigheden om deze resultaten te bevestigen. Bovendien zijn deze resultaten gebaseerd op een kleine steekproef (7 ratten per groep).