Blogpost Experimenten op tuinkers

In het “Deense tuinkersexperiment” toonden hogeschoolstudenten aan dat tuinkers die gekweekt wordt in de buurt van wifirouters veel slechter groeide dan tuinkers die verderaf gekweekt werd. Het experiment zal hier niet becommentarieerd worden, aangezien het originele rapport van deze wetenschappers niet beschikbaar is. Niettemin heeft deze studie onderzoekers ertoe gebracht om (althans gedeeltelijk) het experiment te repliceren om de resultaten al dan niet te bevestigen, zoals Cammaerts and Johansson (2015) of Havas and Symington (2016).

Er moet worden opgemerkt dat het repliceren van een experiment voordat conclusies getrokken worden, een vereiste wetenschappelijke methode is. Een enkele studie kan immers nooit als voldoende worden beschouwd om tot een definitieve conclusie te komen, aangezien veel parameters gecontroleerd moeten worden. Dit dient om ervoor te zorgen dat aan de voorwaarden is voldaan om de oorzaak van het waargenomen effect aan te duiden, in dit geval de elektromagnetische velden die door een wifirouter uitgestraald worden.

Voor het trekken van geldige conclusies, moeten alle studies, waaronder ook replicatieonderzoek, zo geconstrueerd zijn dat ze voldoen aan de minimale kwaliteitscriteria voor gelijk welke studie over de effecten van elektromagnetische velden, in dit geval uitgestraald door een wifirouter. De vereisten zijn:

1. Gebruik van een realistisch wifisignaal;
2. Ten minste één controle-omstandigheid opnemen, d.w.z. bakken met (ontkiemde) zaden die zich in precies dezelfde gecontroleerde omstandigheden bevinden (licht, temperatuur, vochtigheid, ...) als de bakken met blootgestelde (ontkiemde) zaden, behalve dan de afwezigheid van blootstelling aan elektromagnetische velden;
3. De proeven blind uitvoeren, wat betekent dat degene die het experiment verricht, weet niet welke bakken met (ontkiemde) zaden blootgesteld zijn aan wifi en welke niet;
4. De blootstellingsniveaus op gepaste wijze meten om verschillen in blootstelling tussen verschillende omstandigheden aan te tonen. Zo is een wifirouter nabij een groep schalen zetten, zonder het blootstellingsniveau te monitoren het niveau van de stalen (de zaden), geen geschikte methode;
5. Een gepaste dosimetrie uitvoeren, d.w.z. een beoordeling van de energie van het elektromagnetisch veld die door de (ontkiemde) zaden is opgenomen.

Beide hierboven vermelde replicatiestudies voldeden niet aan al deze criteria en daarom bieden ze niet meer kennis van een potentieel effect van een wifi-signaal op de ontkieming en groei van tuinkers.